Page 9 - Laf ebesi

Laf Ebesi

Eve yaklaştığımızda onu bakkalın önün-

de bir teneke kutuya süt koyarken gördük.

Orhan, Ahmet ve Nazlı da oradaydı.
– Bak, dedim Deniz’e, markete gitme-

miş. Zamandan tasarruf için bakkaldan
alışveriş yapıyor.

Geldiğimizi gören Nazlı bana bakarak,

– Bak, dedi. Bu bizim kedimiz olacak.
Melis yolda bulmuş. Annesini arıyor san-

mış ama karnı açmış meğerse. Karnını do-

yuracağız sonra da mahallece bakacağız
ona.

Ben ağzımı açıp bir şey söyleyecek ol-

duğumda fırsat vermiyordu. Hızlıca konu-
şup duruyordu. Boşuna arkadaşlar ona

“laf ebesi” lakabını takmamıştı.
– Adını da buldum şimdiden. “Şirin” di-

yeceğiz ona. Ha ne dersiniz? Ne dersin

Deniz? Kabul mü? Tamam tamam kabul
edeceğinizi biliyordum. Siz çok iyi dostlar-

sınız. Baksana çok şirin değil mi? Adı da
çok yakıştı. Tabii böyle şirin kediye Şirin

adı konmaz da ne yapılır?

7